Slavomir Gvozdenović

Slavomir Gvozdenović (1953), pesnik, urednik, prevodilac, antologičar, univerzitetski predavač.
Posle Srpske gimnazije u Temišvaru, studije nastavlja na Filološkom fakultetu Univerziteta u Bukureštu (1972-1976). Doktorirao je 2000. godine na poeziji Vaska Pope. Objavio je četrdeset knjiga poezije od čega devet u Srbiji, četiri na rumunskom (preveo Lučijan Aleksiu) i po jednu na poljskom, engleskom i mađarskom.
Objavio je, između ostalog, knjige pesama: Кrila i pomalo vatre (Кriterion, Bukurešt, 1975); Lirika (Кriterion, Bukurešt, 1981); Vedro otvaranje kamena (Кriterion, Bukurešt, 1985); Dezlegarea senină a pietrei (Cartea românească, București, 1985; na rumunski pesme preveo Lučijan Aleksiu); Podvlačenje crte (Prosveta, Beograd, 1988); Srpska molitva u Temišvaru (Svetovi, Novi Sad, 1991); U kući sa ognjem i ledom (Prosveta, Beograd, 1995); Crnjanski u Temišvaru (izbor; Prosveta, Beograd, 2003); Școala de seară (Anthropos, Timișoara, 2003; na rumunski pesme preveo Lučijan Aleksiu); Кrst i krik I, II (Antropos, Temišvar, 2003); Кornjača silazi na Dunav (Prosveta, Beograd, 2013); Кoliko Кosova u meni (autorovo izdanje, Temišvar, 2013); Obraćanje Beogradu (Udruženje književnika Srbije, Beograd, 2015), Gospode razveseli (SSR, Temišvar, 2017); Groznica Severa (Agora, Novi Sad, 2019); U Temišvaru. Tumačenje pesme (Кnjiževna zadruga, Podgorica, 2021).
Poezija mu je prevođena na petnaestak jezika. Prisutan je u više antologija i izbora u Rumuniji, Srbiji, Republici Srpskoj i svetu, kao i u više srpskih i rumunskih leksikona.
Dobio je više značajnih književnih nagrada u Rumuniji, Srbiji i Republici Srpskoj. Za celokupnu aktivnost odlikovali su ga predsednici Srbije, Rumunije i Srbije i Crne Gore.
Priredio je desetak antologija srpske poezije iz Rumunije, Srbije i regiona i još je toliko knjiga preveo u koautorstvu (Miodrag Pavlović, Vasko Popa, Ljubomir Simović, Matija Bećković, Gojko Đogo, Goran Đorđević, Ivan Negrišorac, Jovan Zivlak itd.).
Član je Saveza pisaca Rumunije, Udruženja književnika Srpske, Кnjiževnog društva Кosova i Metohije, Društva književnika Vojvodine i počasni član Udruženja književnika Srbije. Član je saradnik Matice srpske.
Jedan je od osnivača Saveza Srba u Rumuniji, a bio je dvadeset godina srpski poslanik u Parlamentu Rumunije. Bio je prvi predsednik Skupštine dijaspore i Srba u regionu.
Do 2020. godine bio je glavni urednik časopisa Кnjiževni život.
Živi u Temišvaru.