Ime mi je Damjan

Suzana Tratnik u romanu Ime mi je Damjan izabrala je ispovedni ton pripovedanja kojim otvara čitavo polje značenja i problema, ali i problematizuje sve: od ličnog identitetskog postojanja do kolektivne i opšte, društvene egzistencije modernog doba.
Junak ovog kratkog ispovednog romana postavljen je u napetu situaciju egzistencijalne teskobe koja proizlazi iz nerešenih konfliktnih odnosa u porodici.
Prateći ritam Damjanove ispovesti koja se kreće od momenata potpune zbunjenosti i zatečenosti pred činjenicom da „niko ne razume“ ono što je za Damjana „očigledno“, jasna rodna pozicija muškarca, do momenta skepticizma u tu poziciju, čitalac i sam na trenutke biva uvučen u vrlo složenu igru odnosa realnosti i privida.
Između socijalne kritičnosti i provokativnosti i snažne priče o dubokom individualnim dramama junaka i junakinja romana. Provokativno razaranje društvenih tabua.